Het spook dat rondwaart in Canterville Chase heeft een prachtige staat van dienst. Maar wanneer een nuchtere en pragmatische Amerikaanse familie het kasteel betrekt en niet erg onder de indruk blijkt te zijn, raakt het spook danig gefrustreerd. Als hij dan ook nog gepest wordt door de jongste kinderen wordt het spook diep ongelukkig. Gelukkig voor het spook krijgt de dochter van het gezin medelijden. Het spook van Canterville is een parodie op de gothic novel. Het is een buitengewoon geestige en meesterlijk geschreven novelle waarin Oscar Wilde’s grote stilistische gaven en zijn sterk gevoel voor humor duidelijk tot uiting komen.

Deze indrukwekkende en vlot geschreven roman gaat over een van de meest oorspronkelijke vrouwelijke personages in de victoriaanse literatuur, Margaret Hale. Elizabeth Gaskell creëerde haar om de stereotype rol van de vrouw in de 19de eeuw te bekritiseren. De titel die Gaskell in eerste instantie aan de roman had gegeven was dan ook Margaret Hale, maar onder druk van haar uitgever Charles Dickens wijzigde zij die naar Noord en zuid verwijzend naar een van de belangrijke thema’s van het boek, namelijk het contrast tussen het zuidelijke platteland en het geïndustrialiseerde noorden van Engeland. In Noord en zuid verweeft Gaskell op vakkundige wijze een meeslepend liefdesverhaal met een botsing tussen sociale rechtvaardigheid en winstbejag. De suggestie dat de roman een sociaal bewogen Pride and Prejudice is, is wel degelijk steekhoudend.

Goethe werd tot het schrijven van Unterhaltungen deutscher Ausgewanderten geïnspireerd door de Decamerone. Wat de pest in Florence was voor Boccaccio, was voor Goethe het uitbreken van de Franse Revolutie en de gevolgen daarvan voor Duitsland. Het omlijstende verhaal van deze raamvertelling gaat over de leden van een Duitse adellijke familie die door de Fransen uit hun huis en over de Rijn zijn verdreven. Wanneer de familieleden onderling ruziën over de politieke situatie weet de matriarchale barones von C. de lieve vrede te bewaren door voor te stellen om elkaar te amuseren door verhalen te vertellen. De eerste verhalen verschijnen in 1795 in het door Goethes vriend Friedrich Schiller opgerichte tijdschrift Die Horen. Goethe zal het project echter niet voltooien, al schrijft hij op 3 februari 1798 nog een half dozijn sprookjes en verhalen in gedachten te hebben voor een vervolg. Er worden zeven verhalen verteld: twee spookverhalen, twee amoureuze anekdotes, en twee wat langere moralistische verhalen, Goethes emulatio eindigt met een wonderlijk allegorisch sprookje. Hoewel het nastreven van Boccaccio niet is gelukt, schreef Goethe met Het sprookje een van de hoogtepunten uit de Duitse literatuurgeschiedenis.

Dokter Glas geeft een gedetailleerd verslag weer van het innerlijk conflict van de eenzelvige arts Tyko Glas die in het Stockholm van het fin de siècle in gewetensnood raakt door zijn gevoelens voor een patiënte. Deze controversiële psychologische roman in dagboekvorm is een meesterwerk uit de Zweedse literatuur dat de lezer met aangrijpende intensiteit confronteert met een huiveringwekkend moreel dilemma. ‘Doctor Glas is een van die prachtige boeken die nu nog net zo fris en levendig lijken als op de eerste dag van publicatie.’ – Margaret Atwood ‘Een van de volmaaktste romans over moord en liefde.’ – Maarten ‘t Hart

Toen het voor het eerst in 1774 in Duitsland verscheen, veroorzaakte Het lijden van de jonge Werther een sensatie. De publicatie maakte de 24-jarige Goethe tot een van de eerste internationale literaire beroemdheden. De briefroman geeft een gedetailleerd verslag van het verblijf van Werther, een intelligente romantische jongeman, in een idyllisch dorp waar hij de mooie zachtaardige Lotte ontmoet. Ondanks dat hij weet dat Lotte al verloofd is wordt de gevoelige Werther verliefd op haar. Hij is niet in staat zijn hartstocht te bedwingen en zijn verliefdheid kwelt hem tot het punt van wanhoop. Goethes verkenning van de geest van een jonge kunstenaar die op gespannen voet staat met de samenleving en slecht toegerust is om met het leven om te gaan, blijft even aangrijpend en boeiend als toen het voor het eerst werd geschreven. ‘Het blijft een boek van alle tijden.’ – Gerrit Komrij

‘De markiezin van O…’ is misschien wel de bekendste novelle van Heinrich von Kleist (1777-1811). Het verhaal begint met een onalledaagse advertentie in de krant waarin mevrouw de markiezin van O..., een weduwe met een voortreffelijke reputatie en moeder van twee welopgevoede kinderen, laat bekendmaken dat ze, buiten haar medeweten, in gezegende omstandigheden is geraakt, dat de vader van het kind dat zij zal baren zich moet melden en dat zij, uit consideratie met haar familie, besloten heeft met hem te trouwen. Aansluitend op deze annonce wordt in deze bijzondere whodunit terugblikkend op meesterlijke wijze onthuld hoe het zover is gekomen. Deze klassieker is een van de belangrijkste en meest gelezen werken uit de Duitse literatuur. 'Kleist was een van de grootste, origineelste en meest ambitieuze schrijvers binnen het Duitse taalgebied.´ – Thomas Mann